DNA WERK[T]

De nuchtere titel verhult geen geheimen: in de DNA-habitat leidt denken en werken tot kunst. Die getuigt van een gezonde diversiteit, zowel wat inspiratiebronnen, het gebruik van media als de inhoudelijke oriëntatie betreft. Indien er een woord bestaat dat pretentieloosheid en ambitie verenigt is dit bij hen van toepassing.  Dit verklaart waarom ze een aantal passies delen: het gevoel voor taal en communicatie, wél met het besef dat elke boodschap tevens een hapering inhoudt, maar die onvolkomenheid misschien wel interessant is. Hoewel ze dicht bij de generatie van digital natives staan, schuwen ze noch schilderkunst, sculptuur, keramiek of tekening. Ze benutten alle media omdat het middelen zijn om hun vraag scherp te stellen: hoe kom je tot oorspronkelijkheid in leven en kunst? Zoals het  expats overkomt, toetsen ze hun kunst, in casu overtuigingen, aan de omringende wereld. Zo merken ze naast overeenkomsten, tal van kleine irritaties die te nadrukkelijk zijn om er artistiek niks mee aan te vangen. Daarom vormen hun kunstwerken het schuurpapier op ons gepolijst wereldbeeld.